zaterdag 19 mei 2012

Tim Bakker

Nog geen week voorbij hier op de Worteldagen en ik betrap mezelf erop dat als ik het woord “thuis” in de mond neem, ik daar de Bonhagen 2 mee bedoel. Als je het kampterrein oploopt ademt het leven hier al een theaterstuk op zich uit, waarin iedereen elkaar inspireert. Als iedereen na een dag hard werk op locatie thuiskomt is de altijd lieve Wortelmoeder Ina de geur van een heerlijk warme maaltijd aan het verspreiden. Iedereen draagt zijn steentje bij met het afwassen en schoonmaken en zo vormt zich hier een zelfgeschapen samenleving. Bij het kampvuur ’s avonds komen serieuze en minder serieuze gesprekken aan bod en zorgt de muziek voor stiltes en meezingers, totdat iedereen langzaam afscheid neemt van de dag en de koude nacht intrekt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten